ยุทธการโอะกินะวะ หรือชื่อรหัส ปฏิบัติการภูเขาน้ำแข็ง เป็นการสู้รบบนหมู่เกาะรีวกีวของโอะกินะวะและเป็นสงครามสะเทินน้ำสะเทินบกขนาดใหญ่ที่สุดในสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก การรบกินเวลาถึง 82 วันจากต้นเดือนเมษายนถึงกลางเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1945
ยุทธการนี้ในภาษาอังกฤษอาจเรียกว่า "Typhoon of Steel (ไต้ฝุ่นเหล็ก)" และในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า tetsu no ame (เทะสึ โนะ อะเมะ) ("ฝนเหล็ก") หรือ tetsu no bōfū (เทะสึ โนะ โบฟู) ("ลมเหล็กกรรโชก") เป็นชื่อเล่นที่มาจากความโหดร้ายในการรบ, กระสุนปืนที่ปลิวว่อนไปทั่วสนามรบ และจำนวนเรือและยานพาหนะของฝ่ายสัมพันธมิตรที่จู่โจมสู่เกาะ เป็นการรบที่มีจำนวนคนตายหรือได้รับบาดเจ็บสูงที่สุดสมรภูมิหนึ่งในสงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นสูญเสียทหารมากกว่า 100,000 นายและฝ่ายสัมพันธมิตรมีทหารเจ็บหรือตายมากกว่า 50,000 นาย ในเวลาเดียวกันนั้นมีประชาชนเสียชีวิต บาดเจ็บ ฆ่าตัวตายเพราะโดนข่มขืน มากกว่า 100,000 คน (12,000 ตายในการรบ) ประมาณกันว่าหนึ่งในสี่ของประชากรเสียชีวิตเนื่องจากการบุกรุกครั้งนี้
5 กองพลของกองทัพภาคที่ 10 สหรัฐคือ กองพลที่ 7, 27, 77, 81 และ 96 และนาวิกโยธิน 2 กองพล คือ กองพลที่ 1 และ 6 ต่อสู้บนเกาะขณะที่นาวิกโยธินกองพลที่ 2 เป็นกองหนุนแต่ไม่ได้ขึ้นฝั่ง การบุกได้รับการสนันสนุนจากกองทัพเรือ กำลังรบสะเทินน้ำสะเทินบก และกองทัพอากาศยุทธวิธี
วัตถุประสงค์หลักของปฏิบัติการคือการยึดเกาะขนาดใหญ่ที่ห่างออกไป 340 ไมล์จากแผ่นดินใหญ่ของญี่ปุ่น หลังจากศึกกบกระโดด (campaign of island hopping) อันยาวนาน สัมพันธมิตรก็ได้เข้าใกล้ญี่ปุ่นและวางแผนที่จะใช้โอะกินะวะเป็นฐานบินสำหรับปฏิบัติการตามแผนการบุกแผ่นดินใหญ่ญี่ปุ่น ชื่อรหัสปฏิบัติการดาวน์ฟอล การทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่ฮิโระชิมะและนะงะซะกิและสหภาพโซเวียตเข้าร่วมในสงครามทำให้ญี่ปุ่นยอมจำนนหนึ่งสัปดาห์หลังสิ้นสุดการสู้รบที่โอะกินะวะ
Okinawa World war Airlines Hotels Travel สงครามโอกินาว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น